Honden Gedrag: Rituelen Om Gek Van Te Worden

Gedrag van honden kunnen zich ontwikkelen tot een niet te doorbreken ritueel dat voor veel frustratie en irritatie kan zorgen. U kunt dat gelukkig (nog) voorkomen en anders kunt u het oplossen.

Hond ongewenst OPSPRINGEN BIJ THUISKOMST

U kent vast wel van die honden die helemaal uit hun dak gaan als hun baasje thuiskomt. Misschien is uw hond er ook zo een. Het is natuurlijk ook aandoenlijk dat een hond zo blij is als u thuiskomt. Wie verwelkomt u verder zo warm en welgemeend, altijd weer opnieuw, zelfs als u maar vijf minuten bent weggeweest? Niemand toch? In uw hart voelt u zich daarom best een beetje gevleid door zo’n openlijke blijk van genegenheid. Hoewel het ook wel eens irriteert als uw stemming niet al te best is en u soms zelfs boos maakt wanneer u beladen met boodschappen of in uw goeie goed binnenkomt. De begroeting is een ritueel geworden.

Hoe ontstaat dat gedrag?

Toen uw hond nog een puppy was, kwam hij blij naar u toe als u thuiskwam, heel het lijfje kwispelend van plezier. Natuurlijk begroette u dat hummeltje enthousiast. U bukte zich om hem aan te halen of even op te tillen. Als u doorliep, liep uw pup met u mee, tegen u opspringend om het contact nog even te laten duren. Soms praatte u ondertussen tegen hem en aaide u hem nog even¸ vertederd door zoveel aanhankelijkheid. U leerde hem zo dat zo’n begroetingsceremonie leuk was en omdat u soms wel en soms niet reageerde leerde u hem door die intervalbeloning – zoals u intussen weet een zeer krachtig beloningsschema dat gedrag tegen uitdoving bestand maakt – steeds hoger,krachtiger, vasthoudender en langer tegen u op te springen. Inmiddels vindt u het opspringen vaak hinderlijk, maar uw wegduwen en gemopper betekent wel aandacht. Tel daarbij op dat wegduwen een vorm van lichamelijk contact is, wat de hond nu juist wil bereiken, en u zult begrijpen waarom het zo moeilijk blijkt uw hond betere manieren bij te brengen. Aandacht schenken aan negatief gedrag is zeker op de lange duur zelden effectief, aandacht schenken aan gewenst gedrag daarentegen juist wel.

Zelfbelonend gedrag
Opspringen is aangeleerd gedrag. Het is geconditioneerd door de eigenaar maar heeft ook een zelfbelonende factor omdat al dan niet met instemming van de eigenaar lichamelijk contact gerealiseerd wordt.

Hoe voorkomt u dat het opspringen als begroeting ontstaat?

Als het hele gezin zich van jongs af aan aan de gedragsregel houdt de hond bij binnenkomst te negeren, hoe vriendelijk hij ook doet, leert hij dat er bij de voordeur aan u niets te beleven valt. Zijn pogingen om uw aandacht te vangen blijken volstrekt zinloos en dus zal hij met dat nutteloze gedrag stoppen. Als u zich op deze manier opstelt, lopen de begroetingen nooit uit de hand, uw hond ontwikkelt dat hinderlijke opspringen of blaffen domweg niet. Als u na een paar luttele minuten uw hond vriendelijk gedag zegt en eventjes aait, is dat voldoende om de wederzijdse affectie te bevestigen.

Let op: als uw hond nu blaft, tegen u opspringt of druk beweegt, stopt u uw aandacht onmiddellijk. U keert u om zonder iets te zeggen en loopt weg. Dit om te voorkomen dat u uw hond leert dat dat achterlijke gedoe bij de voordeur weliswaar zinloos is, maar dat het vlak daarna wel handig is! Soms volstaat het niet om gedrag alleen maar te negeren
Gedrag dat nooit, maar dan ook nooit meer beloond wordt, zal uitdoven. Vooropgesteld dat er geen zelfbelonende factor in het gedrag zit. In dat geval zal men ervoor moeten zorgen dat men de hond alternatief gedrag aanleert. Liefst gedrag dat hij niet tegelijk kan vertonen.

Hoe leert een hond om voortaan rustig te zijn bij uw thuiskomst?

Misschien heeft uw hond al de gewoonte ontwikkeld in de rondte te dansen en tegen u op te springen als u thuiskomt. Door dat gedrag straal te negeren en ander gedrag – zitten of afliggen – wel aandacht te geven, kunt u hem nieuw gedrag aanleren dat u beter bevalt. In het begin zult u het gewenste gedrag zeer de moeite waard moeten maken door krachtige beloningen te gebruiken. Geef heerlijke versnaperingen, het dagelijkse brokje volstaat nu echt niet. Geef het lekkers elke keer dat uw hond doet wat u wilt en neem in het begin genoegen met een flauwe afspiegeling van wat u uiteindelijk wilt bereiken. Opspringen maar net niet tegen u op kan al zo’n begin zijn om krachtig te belonen als uw hond normaal gesproken wel tegen u opspringt. In de loop van de dagen bouwt u de oefening verder uit van opspringen maar niet aanraken naar niet opspringen en vier poten op de grond. Van daaruit weer een stapje verder naar een rustig (!) zitten.

Houd uw beloningsschema’s in de gaten!
Eerst beloont u elke keer bij het gewenste gedrag. Pas als de hond dat gedrag echt beheerst en het niet nog maar een flauw vermoeden is, gaat u minder belonen en zet u het gedrag vast door intervalbeloning. Later, als het gedrag een goede gewoonte is geworden, onderhoudt u het met welgemeende sociale ondersteuning.

Sociaal getinte beloningen
Sociale ondersteuning onderhoudt aangeleerd gedrag. Sociale ondersteuning kan van alles zijn: een aai, een vrolijk ‘goed zo’, een stralende glimlach, een balletje weggooien, maar ook even uitlaten. Varieer uw sociale ondersteuning, want dat houdt het spannend en het aangeleerde gedrag de moeite waard waardoor het niet verflauwt en uiteindelijk wegebt.

Gebruik van de clicker

U kunt de clicker bij het aanleren van dit alternatief voor het opspringen gebruiken. U clickt in het begin voor het kleinste begin van gedrag dat lijkt op wat u uiteindelijk wilt bereiken en voert de norm op als de hond dat kleine stapje in de goede richting onder de knie heeft. Het voert u via kleine stapjes vooruit uiteindelijk naar een rustige en ontspannen zit. Dat heeft tijd nodig, dus vraag niet te veel en ga niet te snel. U kunt niet verwachten dat vastgeroest gedrag zich heel makkelijk door ander gedrag laat vervangen.

SIMPELWEG AANLIJNEN EEN WARE NACHTMERRIE?

Kent u honden die als een bezetene blaffen op het moment dat zij in de gaten hebben dat ze uitgelaten zullen worden? Die in kleding of in de riem hangen, rukkend en plukkend? Die rondjes rennen door het huis, die rond het baasje dansen als hij vruchteloze pogingen doet om de hond aangelijnd te krijgen? Dat is nog eens een fantastisch ritueel! Jammer alleen dat het helemaal niet zo leuk is als het uzelf overkomt.

Hoe ontstaat dat gedoe bij het aanlijnen?

Alle gedrag begint in het klein, ook dit hele maffe gedoe rond het aanlijnen. In het begin zal de hond wat opgewonden geblaft hebben. Om van dat blaffen af te zijn, lijnt men de hond sneller aan en gaat vlot naar buiten. Hetzelfde geldt voor het hangen in kleding. Eerst is dat slechts een uiting van opwinding, de energie van de hond moet een uitweg vinden en wat is daarvoor geschikter dan een trekspelletje aan kleding? Men begrijpt dat gedrag en lijnt snel aan. Maar er komt een moment waarop dat gedrag niet meer klein en onbeduidend is, niet langer een momentopname. Het gedrag is een vast ritueel geworden. Het heeft zich vastgezet als een logisch onderdeel van het aanlijnen. Hoe men ook moppert, hoe boos men ook is, niets helpt. Integendeel, het gedrag wordt steeds sterker.

Een klein begin kan grote gevolgen hebben
Alle gedrag begint met een heel kleine aanzet die vaak niet eens een beetje lijkt op wat het uiteindelijk gaat worden. Maar dat nauwelijks waarneembare beginnetje ontwikkelt zich in een snel tempo tot iets wat zich steeds vaker, heviger en langduriger zal gaan voordoen. Ongewenst gedrag is een feit geworden. Door die kleinste aanzet te herkennen en onmiddellijk de eigen koers te veranderen, kunt u het gedrag weer indammen.

Rondjes rennen als uiting van onzekerheid

Het is heel goed mogelijk dat u uit pure machteloosheid en frustratie de hond bij zijn lurven grijpt en een hartig woordje tot hem richt. Misschien deelt u zelfs wel eens wat rake klappen uit. Of u geeft als de hond eindelijk aangelijnd is wat harde rukken aan de lijn om hem te bedaren. In zo’n geval zie je vaak dat de hond niet weet wat hij moet doen. Hij gaat rondjes rennen rond de eigenaar, soms door het hele huis heen. Hij komt dichterbij en rent weer weg. Blaffend en opspringend. Een confrontatie vermijdend. Wat levert hem dat gedrag op behalve dat hij niet gestraft kan worden? Een baasje dat hem achterna loopt. Dat is leuk! Zo leert u de hond dat gedrag zelf aan. Want uiteindelijk lijnt u de hond aan en gaat lekker met hem naar buiten. Heeft hij iets verloren? Welnee, het was dikke pret met nog een uitje toe.

Hoe kunt u dat gedoe rond het aanlijnen voorkomen?

Al dat gedoe voorkomt u heel simpel: door de hond te leren rustig te gaan zitten als hij aangelijnd wordt. Is hij druk en ongedurig, leg dan zonder verdere plichtplegingen de riem weer weg. Dat klinkt moeilijk? Dat is het helemaal niet. Zeker niet omdat een hond alleen maar dat doet wat hem iets leuks oplevert. Hij kiest daar simpelweg voor en zal dus al snel begrijpen dat zitten een handige strategie is om te krijgen wat u graag wilt.

Moeilijk voor de eigenaar, dat is het wel. Omdat-ie in het begin niet in de gaten heeft wat er zich precies afspeelt en zonder nadenken ingaat op het dwingende gedrag van de hond: schiet op, schiet op, ik wil naar buiten. Het vraagt echter alleen in het begin wat zelfdiscipline om de lijn gewoon weer weg te hangen als de hond zich achterlijk gedraagt. En wat kan u gebeuren? In het ergste geval kost het veel tijd omdat de hond steeds weer de fout ingaat en u steeds opnieuw moet beginnen. Eigenlijk hoeft het nooit zover te komen als u vanaf het begin in de gaten houdt wat er gebeurt en welk gedrag zich aan het ontwikkelen is.

Hoe kunt u dat ritueel rond het aanlijnen doorbreken?

Breng een haak in de muur aan als uw hond in uw kleren hangt of tegen u opspringt. Als hij ‘alleen maar’ blaft is dat niet nodig. U zet de haak op zo’n hoogte dat uw hond alleen kan gaan zitten of blijven staan. Maak een korte lijn met een grote musketon eraan aan de haak vast. Met die musketon gaat u uw hond vastzetten als hij tegen u opspringt of in uw kleding of armen bijt.

Leer de hond vervolgens om te luisteren. Leer hem eerst te gaan zitten (met de clicker erbij is dat een makkie) niet alleen maar als u dat zegt, als het hem toevallig ook uitkomt. Start de training pas als dat goed gaat!
Laat uw hond zitten en loop naar zijn riem toe. Blijft hij rustig zitten, pak dan de riem op. Komt uw hond overeind of gaat hij op dat moment blaffen, leg de riem dan weg, keer u om en loop weg. Ga de krant lezen, eet een appel, doe iets voor uzelf.

Na een minuut of tien herhaalt u de oefening. Reageer hetzelfde als uw hond opstaat of gaat blaffen. Houd dit vol totdat hij blijft zitten tot hij is aangelijnd. Dit is het begin van wat u uiteindelijk wilt. Het is een heel klein begin, maar toch. Beloon de hond voor dat stilzitten en zijn kiezen op elkaar houden door hem mee naar buiten te nemen. Dikke kans dat hij nu weer gaat blaffen, maar dat maakt nu even niet uit. U had het begin en dat is de weg naar de gedragsverandering die u uiteindelijk wilt hebben.

Misschien wordt het gedrag eerst nog wel erger
Voor een hond die gewend is gestraft te worden, is het moeilijk te begrijpen dat de regels veranderd zijn. U kunt dan een toename van het ongewenste gedrag verwachten omdat er niet gestraft wordt. Straf is voor de hond een norm geworden en zonder die straf is blijkbaar wat hij doet in orde. Hij kan zelfs nog een stapje verdergaan. Blijf geduldig bij dergelijke honden en lees vooral het hoofdstuk over de clicker nog eens door. Dan houdt u de goede moed die u nodig heeft om de klus te klaren.

Oefen en oefen en pas langzaam uw norm aan

U zult begrijpen dat u dit gedrag echt zult moeten oefenen. Met het oefenen alleen op de normale tijden van uitlaten komt u niet ver. Pas als uw hond consistent rustig blijft zitten en zich laat aanlijnen zonder te blaffen, stelt u uw norm bij. U wilt nu dat hij een paar stappen meeloopt zonder te blaffen.

Als u wegloopt begint het ritueel opnieuw; uw hond begint weer te blaffen. Keer terug naar de huiskamer,loop van de hond weg en laat de riem aan hem zitten om te voorkomen dat u daarmee toch contact met hem maakt en dus aandacht geeft. Herhaal na een minuut of tien de oefening. Houd vol! Dit is psychologische oorlogvoering. Het zit er dik in dat het gedrag van uw hond toeneemt omdat hij niet kan geloven dat de spelregels zomaar veranderd zijn. Zorg dat u een langere adem hebt dan hij!
Ga net zolang door totdat uw hond een paar stappen doet zonder te blaffen. Beloon dat gedrag met iets lekkers en ga naar buiten. Het naar buiten gaan is ook een beloning, dus het lekkers is niet echt nodig, het is een extraatje dat geen kwaad kan. Kijk maar wat u handiger vindt. Zo oefent u steeds een stapje verder, maar niet voordat de norm normaal is geworden. Gaat u te snel, dan zal uw hond steeds terugvallen en eerder gaan blaffen en dat moet voorkomen worden. Oefen net zolang totdat u buiten staat zonder dat uw hond blaft. Dat is nu uw norm geworden. Elke keer dat er nog geblaft wordt, laat u de riem vallen en loopt weg. Dat is nu een gulden leefregel!

Uw hond springt tegen u op en/of hangt in uw kleren

Is uw hond niet ‘alleen maar’ een beetje wild en blafferig, maar hangt hij ook in uw kleding of bijt hij in uw armen, dan is het gedrag een graadje verder ontspoord. U zult dus drastischer moeten optreden. Ga vlak bij de haak in de muur staan. Breng de hond bij die haak tot zit en lijn hem aan als hij blijft zitten. Staat hij op, dan maakt u hem zonder iets te zeggen aan de korte lijn met de musketon vast. Laat de eigen riem aan de hond hangen. Loop weg. Keur hem geen blik waardig. Laat hem zo een halve minuut staan. Ga dan terug, pak zijn riem en vraag om een ‘zit’. Doet-ie dat niet, dan laat u de riem weer vallen en loopt weer weg. Ga zo door totdat uw hond rustig blijft zitten. Lijn hem aan en neem hem mee naar buiten. Dikke kans dat nu het spelletje van bijten in uw kleding of ledematen weer opduikt. Hoe hinderlijk dat ook is, u zult het nu nog moeten tolereren. U heeft immers een begin van gewenst gedrag en dat is voor uw hond al een grote verandering. Zeg alleen niets en reageer niet op dat geruk aan uw kleding. Ook al kunt u het gedrag zelf nu niet controleren, u kunt wel de conditionering doorbreken door uzelf anders te gedragen. Dat helpt ook iets, want u onderhoudt het dan tenminste niet.

Rustig aanlijnen is een goed begin

Pas als uw hond zich normaal laat aanlijnen zonder in uw ledematen of kleding te hangen, stelt u uw norm bij. U wilt nu een paar stappen zonder dat geruk aan u. Natuurlijk begint het gedoe opnieuw, want uw hond heeft immers nog niet anders geleerd. Neem zonder iets te zeggen en met zo min mogelijk reactie de hond aan zijn riem mee naar de haak aan de muur en zet hem aan de korte lijn met de musketon vast. Wacht weer zo’n halve minuut en herhaal de oefening.

Een time-out!
Een hond die ‘voor straf’ aan een haak wordt vastgezet of even in een andere ruimte moet blijven waar hij niets leuks te doen heeft, krijgt een zogenoemde ‘time-out’. Het betekent dat men de hond op dat moment iedere kans ontneemt om iets te doen of te krijgen wat hij leuk vindt. Een time-out is een behoorlijk zware straf omdat men de hond dat ontneemt wat essentieel is in zijn leven: aandacht, voorspelbaarheid en beheersbaarheid van zijn omgeving (dit staat uitgebreid beschreven in Een puppy in huis). Net als voor ons is het voor honden heel belangrijk om te begrijpen wat er gebeurt en daar invloed op te kunnen uitoefenen. Door uw hond die drie dingen met een time-out te ontnemen, wordt hij onzeker en neemt zijn bereidheid om te functioneren op uw voorwaarden toe. Omdat een time-out een heftige ingreep is, kunt u deze niet te pas en te onpas gebruiken. Heeft het na drie keer geen effect gehad, dan moet u ermee stoppen omdat het zinloos is. Voor honden die vaak een time-out nodig hebben geldt dat er meer aan de hand is en is deskundige hulp noodzakelijk!

De aanhouder wint!

Ook hier geldt dat de aanhouder wint. Let op kleine overwinningen, al zult u daar in het begin nauwelijks blij mee zijn. Maar het is het begin naar ander gedrag. Vertrouw daar op en stel systematisch uw norm bij. Steeds wat meer stapjes met normaal gedrag. Uw hond geeft heus niet zomaar een strategie op die altijd effect heeft gehad. Houd vol en uiteindelijk zult u merken dat uw hond steeds normaler gaat doen bij het uitlaatritueel. Oefen net zo vaak totdat u uw hond normaal kunt aanlijnen omdat hij rustig zit. Uiteindelijk zal hij ook rustig meelopen naar de deur zonder tegen u op te springen of in uw kleding te hangen.

Gebruik de clicker

Het is handig om bij het afleren van dit ongewenste gedrag de clicker te gebruiken. U kunt het gewenste gedrag daar heel zuiver mee uit de rest van het gedrag lichten. Bovendien doet de clicker een appèl op de medewerking van uw hond.

Click eerst voor het rustig blijven zitten zonder te blaffen, of voor het zitten zonder op te springen en in uw kleding te bijten. Click dan voor een stap rustig meelopen zonder opgewonden toestanden. Vervolgens voor twee stappen. Uiteindelijk clickt u pas als uw hond zich rustig heeft laten aanlijnen en zonder flauwekul mee naar de voordeur is gelopen, en vervolgens pas als hij rustig mee naar buiten is gegaan.

Een positieve aanpak leidt uiteindelijk altijd tot samenwerking
Als u uw hond corrigeert door hem te dreigen met slaag of door hem pijn te doen, komt niet alleen uw relatie onder druk te staan maar zal uw hond u ook steeds meer gaan uitdagen. Positieve begeleiding waarbij ongewenst gedrag genegeerd wordt en gewenst gedrag beloond wordt, zorgt daarentegen voor samenwerking en verdiept de relatie.

Hond BLAFFEN IN DE AUTO

Een hond die steeds blaft in de auto is erg irritant en daardoor gevaarlijk. Hij leidt de aandacht van de bestuurder af bij diens pogingen om de hond te laten stoppen met blaffen. Soms slaat men in opperste frustratie naar achteren om de hond af te remmen. Dat kan even helpen, maar meestal levert het niets op.

Net als alle gedrag is er ontwikkeling nodig om effectiever te worden. Dat geldt ook voor het blaffen in de auto. Dat gedrag is ‘gewoon’ aangeleerd. Natuurlijk zal een zenuwachtige hond sneller blaffen dan een heel relaxed type. En natuurlijk zal een hond met veel territoriumdrift eerder blaffen dan een hond die met alles en iedereen dikke maatjes is. Maar honden kunnen ook zomaar gaan blaffen, als er geen enkele reden voor lijkt te zijn. Hoe het ook zij, het is beter dergelijk gedrag voor te zijn.

Slechte ervaringen maken honden wars van autorijden

Sommige honden haten autorijden, soms om onbekende redenen, soms omdat ze van de bank zijn gevallen of zijn omgevallen als er plotseling hard moest worden geremd. Dergelijke honden weigeren de auto in te gaan of gaan er met veel tegenzin in. Ze kunnen dan erg opgewonden zijn of juist teruggetrokken en timide. Dat ligt een beetje aan het karakter van de hond en hoe bang hij is. Sommige honden zijn wagenziek, iets wat bij jonge honden vaker voorkomt en meestal rond het eerste jaar (of eerder) als vanzelf overgaat.

Menige hond wil op de voorbank klimmen omdat hij het naast de bestuurder een stuk gezelliger vindt. Dat geeft veel vruchteloos gemopper en leidt tot pogingen de hond terug te duwen. Soms blijft hij even beduusd zitten, maar vervolgens herhaalt hij zijn escapades. Of de hond gaat blaffen uit frustratie, wat ook weer gemopper geeft en misschien zelfs leidt tot een ongerichte klap naar achteren als de irritatie over het aanhoudende geblaf te groot wordt. De hond leert op die manier dat blaffen aandacht oplevert, weliswaar niet in de leukste vorm, maar iets is meer dan niets. Zorg daarom vanaf het begin dat uw hond meegaat dat autorijden leuk is en dat het gewenste gedrag – rustig liggen op de achterbank– wordt beloond.

Geef alleen aandacht aan gewenst gedrag

Laat iemand die uw hond goed kent naast hem op de achterbank gaan zitten. De hond krijgt alleen aandacht als hij rustig is en zich rustig gedraagt. De bewuste persoon spreekt de hond op die momenten vriendelijk toe en houdt lichamelijk contact door een hand rustig tegen het hondenlijf te houden of de hond tegen zich aan te laten liggen. Als de hond onrustig wordt, troost men niet en verbiedt men niet. Verbreek wel onmiddellijk het lichamelijke contact door de hand weg te trekken of op te schuiven. U kunt de hond ook een kauwbotje geven of een met lekkers gevulde Kong om verveling te voorkomen. Geef zo’n versnapering pas als de hond rustig is! Geef het niet om hem rustig te krijgen, want dan wordt het onrustige gedrag beloond en zal het toenemen!

Eerst gewenst gedrag, dan de beloning!
Ook hier geldt dat u heel goed moet weten wanneer u een botje of speeltje aan de hond geeft. Dit is alleen toegestaan als de hond rustig is, nooit als hij onrustig is, want dan beloont u het ongewenste gedrag en zal het erger worden. Probeer ongewenst gedrag altijd te negeren.

Alleen met u als bestuurder in de auto

Het is u misschien niet mogelijk om de eerste paar keer iemand mee te nemen om het juiste gedrag van uw hond te belonen. Dan is het belangrijk dat u toch zorgt dat u het gewenste gedrag kunt belonen. Neem als het enigszins kan een rustige route. Houd genoeg gevarieerd lekkers bij de hand en stop uw hond elke keer als hij rustig is iets lekkers toe. In het begin is het belangrijk het gewenste gedrag veel te belonen. Vervolgens gaat u over op intervalbeloning om het gedrag vast te zetten. Ten slotte onderhoudt u het gewenste gedrag door af en toe te belonen als uw hond rustig zit of ligt.

Als uw hond al gewend is steeds te blaffen in de auto zult u moeten werken aan stil-zijn

Blaft uw hond steeds in de auto en wordt u daar hoorndol van? Het enige wat echt helpt is een gerichte aanpak. De clicker is nu wel echt handig.

U kunt twee dingen doen: als eerste kunt u clicken voor stil-zijn en vervolgens voor rustig liggen of zitten. Dat werkt voor een hond die alleen maar blaft. Heeft u echter een hond die ook als een dolle heen en weer springt, leer hem dan eerst om rustig op een matje te gaan liggen. Bijt uw hond ook nog in uw bekleding, train hem dan eerst in een bench. Daarna legt u het matje of zet u de bench in de auto. Omdat de hond geleerd heeft in die omstandigheden rustig te zijn, zal hij dat door de conditionering in de auto ook makkelijker zijn. Vanaf het moment dat u een matje of bench met een stille hond in de auto heeft, volgt u de training zoals hieronder is beschreven.

Blaft uw hond wel, maar is hij verder tamelijk rustig

Dan kunt u meteen in de auto gaan trainen. Het is wel handig als iemand anders stuurt, want trainen en sturen gaan niet samen. Click voordat u gaat rijden onmiddellijk voor het kleinste moment van stilzijn, liefst zelfs voordat de hond een poot in de auto heeft gezet. Dat is een beetje afhankelijk van waar het probleem begint. Misschien al in huis bij het aanlijnen, dan clickt u daar voor stil-zijn. Misschien al bij het instappen, dan clickt u voordat de hond instapt. Misschien pas bij het wegrijden, dan clickt u voordat u gaat rijden.

Neem altijd genoegen met kleine stapjes vooruit

De eerste seconden zonder blaffen zijn het begin van een geruisloze autorit. Click dus daarvoor en voer de tijd van stilte pas op als die paar seconden goed gaan. Rijd vooral niet echt ergens naar toe maar maak er een oefening van door een heel klein stukje te rijden. Misschien rijdt u nog geen centimeter, afhankelijk van waar het probleem begint.

Stel uw norm echt heel langzaam bij. Als het begin er goed inzit, gaat de rest veel beter dan wanneer het begin al twijfelachtig is.

Schrijf op hoelang uw hond zijn mond dichthoudt. Soms lijkt het of u niet verderkomt. Maar onmiddellijk blaffen of dertig seconden niet blaffen is voor uw hond al een heel grote verandering.

Haal in ieder geval de conditionering eruit, reageer niet als uw hond blaft!

Als uw hond weer gaat blaffen omdat de aangeleerde minuten van stil-zijn voorbij zijn, probeer dan niet om op dezelfde manier te reageren zoals u altijd heeft gedaan. Dat voorkomt dat u het gedrag onderhoudt, wat in elk geval meegenomen is.

Wees ingesteld op terugval

Hoe ver u ook komt, er is altijd een moment waarop het lijkt of de hond er niets van heeft begrepen. Reageer er niet op! Ga de volgende leersessie een stapje terug en begin op een lager niveau opnieuw.

Hé, hij begint weer van voren af aan!
‘Extinction burst’ heet het wanneer een hond opnieuw het gedrag vertoont dat hij afgeleerd leek te hebben. U moet hier steeds rekening mee houden, want het gebeurt vrijwel altijd. De hond probeert nog een keer uit of dat wat altijd werkte echt niet meer werkt en haalt daarbij alles uit de kast. Het gedrag lijkt daardoor juist erger te zijn geworden. Vaak haakt men dan moedeloos af omdat men denkt dat alle inspanning voor niets is geweest. Niets is echter minder waar. Een extinction burst betekent dat u op de goede weg bent. U bent aan de winnende hand. Geef niet op maar denk gerust heel triomfantelijk IK WIN!!

Samenvattend:

Ritueel gedrag is gedrag dat zich volstrekt voorspelbaar voordoet. Rituelen zijn vaak als een dans tussen eigenaar en hond: de een volgt automatisch de ander. Dat gebeurt uiteraard onbewust. Door u te realiseren wat er gebeurt en het eigen gedrag volstrekt te veranderen, verandert uiteindelijk ook het gedrag van de hond. Immers, als de consequenties van zijn gedrag zijn veranderd, zal de hond zich (uiteindelijk) aanpassen. U moet bedacht zijn op terugval in het oude gedrag. U begint dan opnieuw op een lager niveau en schroeft de norm snel op. Extinction burst betekent dat het gedrag zich in alle hevigheid opnieuw voordoet. Het is een teken dat u wint! U moet dan per se niet toegeven!

Informatie nodig over andere artikelen?

Artikelen over verzorging:

Artikelen over hondenvoer en puppyvoer

Puppy

Volwassen

Senior hond

Voor iedere levensfase

Wandelspullen

hondenkleding

Artikelen over de slaapplek

Hondenspeeltjes

Zorg er dus ook voor dat je ingelezen bent over welke hondenspeeltjes je het beste kan kopen.

Hondenspeeltjes

Honden gedrag: Rituelen om gek van te worden